کد مطلب:94855 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:127

حکمت 121












[صفحه 801]

من از كار بخیل در شگفتم كه چگونه به سوی فقری كه از آن گریزانست می شتابد. چنین كسی بدنبال ثروت و غنیمتی است كه آن را از دست خواهد داد. از این رو در جهان، همچون بینوایان زندگی می كند و در آخرت، حساب اغنیاء را پس می دهد. در عجبم از آن گردنكش نافرمانی كه دیروز نطفه ای بوده و فردا مرداری خواهد شد. در حیرتم از كسی كه آفرینش را می بیند، اما باز در وجود آفریدگار شك و تردید می كند. شگفتم آید از آنكس كه می بیند آدمیان مییمرند اما خود، مرگ را فراموش می كند. عجب دارم از آنكه منكر دنیای واپسین است، حال آنكه پیدایش اولیه را میداند سرانجام در عجبم از كسی كه ویرانه سرای دنیا را آباد می كند، اما خانه جاودان آخرت را از یاد میبرد و رها میسازد


صفحه 801.